احتمالا تا مدتها در اینجا چیزی نمینویسم. دیگر چیزی تازه در زندگیام وجود ندارد. حرفها، از زندگی روزمره ادم بیرون میزنند از ارتباطاتش با جامعه و ادمها. این ارتباطات است که حرفهای تازه میزایند پس در این یکنواختی و تنهایی حرف تازهای برای گفتن وجود ندارد و هرچه بگویم تکرار مکررات است، بیهودهگویی مطلق است. ۲. نمیدانم آیا خانم ساکن طبقه همکف میداند آن پیامی که در تاریخ ۳۰ آذر به دستم رسید مثل آبی بود بر آتش! چه اهمیتی دارد که مضمون پیام چه بود و به چه
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت